Πόσες νοσταλγίες δεν επιστρέφουν στις ακτές διψασμένες
κοιτώντας μεσοπέλαγα το ιστίο της θύμησης να γέρνει
προς το μέρος της λήθης
βλέποντας γλάρους να πέφτουν με τα μάτια κλειστά
κράζοντας φαγωμένες της άμμου γραφές
μάταια ψάχνοντας κάποια πελάγου φωλιά
από πλώρες και μνήμες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου