Οπως το βιολί!

"Κι άφησα τη ζωή να με οδηγεί
όπως ο μαέστρος το πρώτο βιολί,
πιστά να την ακολουθώ αρκέστηκα,
να καλοδέχομαι όσα κι αν έφερνε,
κάθε φορά με μια καρδιά αμεταχείριστη
σαν του μικρού παιδιού
την εύπλαστη πλαστελίνη,
κάθε φορά με νου αναγεννημένο
σαν του απλοϊκού ανθρώπου
το αμύητο στην καχυποψία πνεύμα
Προσπάθησα πολύ…
κάθε φορά ξεκίνημα καινούργιο
κι ας μ' έβλεπες τις ώρες του παράπονου
έλεος να ζητώ εκλιπαρώντας
Προσπάθησα πολύ…
σαν τον αγρότη που το όργωμα δε σταματά,
μα απ’ την αρχή αγρό φυτεύει
κάθε φορά που των καιρών οι μάνητες
τον κόπο του ασέβαστα χαλούν
Προσπάθησα πολύ…
κι ακόμα προσπαθώ…
ετούτο το βιολί να γλυκοκελαηδά,
αδιάκοπα να σιγοτραγουδά
λυγμούς μελωδικούς,
κόντρα σε εκείνους που του ζητούν
ξεκούρδιστο, κακόηχο να μένει,
κόντρα σ' αυτούς που επιθυμούν
βουβό στη βελουδένια θήκη να κοιμάται,
σιωπηλό να αργοπεθαίνει,
το φθόνο τους να μη διακόπτει,
ανόητους γέλωτες μην προκαλεί
με λυρισμούς ονειρικούς κι ελπιδοφόρους..."

ΕΙΡΗΝΗ ΛΑΓΟΥΒΑΡΔΟΥ