Δεν είναι που αλλάζουν οι καιροί.
είναι που εμείς μένουμε ίδιοι.
Δεν είναι που χάθηκε το καλοκαίρι.
είναι που έφυγαν εκείνοι που αγάπησες.
Δεν είναι που αλλάζουν οι καιροί,
είναι που σκλήρυνε η ψυχή μας.
Δεν είναι που χάθηκε η άνοιξη,
είναι που έσβησαν της νιότης μας οι ελπίδες.
Δεν είναι που αλλάζουν οι καιροί...
Είναι που έμαθες αργά, πως τη ζωή που χάνεται
πίσω δε φέρνουν οι εποχές.
Μα το λεπτό που ζούμε, σα να ‘ναι το μοναδικό.
Σαν αύριο να μη ζούμε!
© Στέβη Σαμέλη
είναι που εμείς μένουμε ίδιοι.
Δεν είναι που χάθηκε το καλοκαίρι.
είναι που έφυγαν εκείνοι που αγάπησες.
Δεν είναι που αλλάζουν οι καιροί,
είναι που σκλήρυνε η ψυχή μας.
Δεν είναι που χάθηκε η άνοιξη,
είναι που έσβησαν της νιότης μας οι ελπίδες.
Δεν είναι που αλλάζουν οι καιροί...
Είναι που έμαθες αργά, πως τη ζωή που χάνεται
πίσω δε φέρνουν οι εποχές.
Μα το λεπτό που ζούμε, σα να ‘ναι το μοναδικό.
Σαν αύριο να μη ζούμε!
© Στέβη Σαμέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου