Κάτω από το δέντρο με καρπούς
πορτοκαλί με κόκκινους φραγμούς
χαμηλά περισσεύουν στα παιδιά
ψηλά είναι φανερά τα πιο καλά.
Κοιτάς πάνω ζοφερά
πεινασμένο παιδί απ’ τα παλιά
δεν χορταίνεις την ψυχή
αν δίψασες στην αρχή
γλυκό πιοτό χαμένης στοργής.
Σημάδια πιο βαθιά αφήνουν τα κλαδιά
με φρούτα της χαράς ονείρου καταχνιά
στα δέντρα με καρπούς επάνω στους θεούς
σαν φτάνεις τα ωραία γλυκά μοιραία.
Λήδα Χρόνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου