Η ζωή κι ο θάνατος στο
ίδιο νερό.
Νύχτες ατέλειωτες παίζαμε, μακριά απ’ το φως της ημέρας .
Μήπως πέρασαν χρόνια; Σαπίσαν τα φύλλα του ημεροδείχτη.
Δε βγάλαμε ποτέ καλό χαρτί, χάναμε, χάναμε ολοένα .
Πώς θα φύγουμε τώρα; Που θα πάμε; Ποιος θα μας δεχτεί;
Δώστε μας πίσω τα χρόνια μας, δώστε μας πίσω τα χαρτιά μας .
Κλέφτες!
Στα ψέματα παίζαμε!
Μανώλης Αναγνωστάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου