{Στην Αγκαλιά Της Ποίησης}

Σ' έναν κόσμο γεμάτο ασχήμια μου μαθαίνεις να πετώ.
Με τρεμάμενο χέρι να αφουγκράζομαι την αλλόκοτη σιγή
και ανυποψίαστη να συνωμοτώ με το ανώτερο.
Να υψώνομαι πάνω από κάθε βατό όριο
να φτάνω πιο πέρα από 'κει που νομίζω πως υπάρχω.
Με το βοριά απέξω να μαίνεται
μαζί σου ξεστρατίζω από την γκρίζα ομίχλη της υποταγής
και αγκαλιάζω όλο το γαλάζιο που χρειάζομαι.
Μέσα από σένα ποίηση μπορώ να με νικήσω.


Σμαρώ Νότου (απόσπασμα από το ποίημά της με τίτλο, Στην αγκαλιά της Ποίησης).

Από τη συλλογή της Ασήμι στο Άγρυπνο του Νου