ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΜΑΧΑΙΡΙΑ
Σε κοίταγα, αιώνες πριν, φως να χαρίζεις,
κι αφέντρα, τη δική σου γη να ορίζεις.
Μα τώρα εδώ ψυχορραγείς, χωρίς βοήθεια,
με προδοσίας μαχαιριά στα στήθια.
Σ` αντίκριζα μες στους καιρούς, ν` ανοίγεις δρόμους,
Τη λευτεριά να κουβαλάς στους ώμους.
Μα πια βωμούς σου ξεπουλάς, για λίγο χρήμα,
στους ξένους που έσπειρες το φως. Τι κρίμα!
Θάλασσες βουνά και κάμπους δεν θα βρεις να σεργιανάς,
σου ρημάξανε πατρίδα τα όνειρά σου,
Τώρα θα σαι δούλων σκλάβα, λίγο φως ν αποζητάς,
ξεπουλώντας στους αγύρτες, τα παιδιά σου.
Κριεζής Ηρακλής
Σε κοίταγα, αιώνες πριν, φως να χαρίζεις,
κι αφέντρα, τη δική σου γη να ορίζεις.
Μα τώρα εδώ ψυχορραγείς, χωρίς βοήθεια,
με προδοσίας μαχαιριά στα στήθια.
Σ` αντίκριζα μες στους καιρούς, ν` ανοίγεις δρόμους,
Τη λευτεριά να κουβαλάς στους ώμους.
Μα πια βωμούς σου ξεπουλάς, για λίγο χρήμα,
στους ξένους που έσπειρες το φως. Τι κρίμα!
Θάλασσες βουνά και κάμπους δεν θα βρεις να σεργιανάς,
σου ρημάξανε πατρίδα τα όνειρά σου,
Τώρα θα σαι δούλων σκλάβα, λίγο φως ν αποζητάς,
ξεπουλώντας στους αγύρτες, τα παιδιά σου.
Κριεζής Ηρακλής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου