{'Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών~ Summer rain}

'Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ’ αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο
σι, σι, σι. [...]
Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
...
ολη τη νυχτα ο ιδιος παρεξηγημενος ήχος
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λεει , μόνο , εσύ, εσύ, εσυ,
νοσταλγία δισύλλαβη
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη
το άλλο σαν μομφή,
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία!


Κική Δημουλά

{Following The Sun}

Ο ήλιος βασίλεψε, θάμπωσαν τα βουνά, οι οροσειρές του μυαλού μου κρατούν ακόμα λίγο φως στην κορφή τους, μα η άγια νύχτα πλακώνει, ανεβαίνει από τη γης, κατεβαίνει από τον ουρανό, και το φως ορκίστηκε να μην παραδοθεί, μα το ξέρει, σωτηρία δεν υπάρχει δε θα παραδοθεί, μα θα σβήσει...


~Νίκος Kαζαντζάκης~

"ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΜΑΧΑΙΡΙΑ"

ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΜΑΧΑΙΡΙΑ

Σε κοίταγα, αιώνες πριν, φως να χαρίζεις,
κι αφέντρα, τη δική σου γη να ορίζεις.
Μα τώρα εδώ ψυχορραγείς, χωρίς βοήθεια,
με προδοσίας μαχαιριά στα στήθια.

Σ` αντίκριζα μες στους καιρούς, ν` ανοίγεις δρόμους,
Τη λευτεριά να κουβαλάς στους ώμους.
Μα πια βωμούς σου ξεπουλάς, για λίγο χρήμα,
στους ξένους που έσπειρες το φως. Τι κρίμα!

Θάλασσες βουνά και κάμπους δεν θα βρεις να σεργιανάς,
σου ρημάξανε πατρίδα τα όνειρά σου,
Τώρα θα σαι δούλων σκλάβα, λίγο φως ν αποζητάς,
ξεπουλώντας στους αγύρτες, τα παιδιά σου.


Κριεζής Ηρακλής

{Ενός λεπτού σιγή}

Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας
κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,
έναν ώμο ν' ακουμπάτε την πίκρα σας,
ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,
κοκκινίσατε άραγε για τη τόση ευτυχία σας,
έστω και μια φορά;
Είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή
για τους απεγνωσμένους;


Ντίνος Χριστιανόπουλος