Όμως τα στήθια που τα ταράζουν κάποιο θανάσιμο πάθος, δεν θα γαληνέψουν.
Τα σύγνεφα γιγάντικα
φαντάζουν κι ασημένια στον μολυβένιο ουρανό
σαν τα χτυπά του ήλιου το φως, σαν τα χτυπά ο αγέρας
φεύγουνε πίσω απ' το βουνό.
Κι είναι θεριό η θάλασσα. Το παρδαλό της χρώμα δίνει της , μπλάβο εκεί μακριά,
πιο δώθε ανοιχτό πράσινο κι ακόμα δώθε γκρίζο
κάποια παράξενη θωριά.
Κώστας Καρυωτάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου