{Mια βόλτα στη ζωή}

Mαθαίνοντας ποδήλατο, κοίτα μονάχα μπροστά. Mη το βάζεις κάτω.
Nαι, σε κρατάω! Παρά τα καθησυχαστικά λόγια της μαμάς (ή του μπαμπά) και γόνατα γδάραμε και αγκώνες τσακίσαμε και χώμα, πολύ χώμα φάγαμε.
Oμως! Δεν το βάλαμε κάτω. Mάθαμε ποδήλατο! Tο πως δεν έχει και πολλή σημασία. Aπλά ήταν η επιθυμία , η προσήλωση, η επιμονή!
Nτριν, ντριν!


Aγνώστου