{Δυό φύλλα της καρδιάς}

Aγάπη αν έχεις αλλουνού, τη σκάλα πάρε τ’ ουρανού
μα πέτα τ’ όνειρο απ’ το νου,
αλλιώς δεν ανεβαίνει.

Kι εσύ που ακούς και δε μιλάς -μα σαν ευχή μοσχοβολάς-
δυο φύλλα δώσ’ μου της καρδιάς,
γιατί είμαι γυμνωμένη.

Δυο δάκρυα δώσ’ μου γιορτινά -να πίνω εδώ στα σκοτεινά-
γιατί είμαι διψασμένη.



" H σκάλα του ουρανού ", Λίνα Νικολακοπούλου