Από πηγάδια τ’ ουρανού νερά μου δρόσιζαν το νου
και κάτω απ’ το πουκάμισο κεντούσαν τον παράδεισο
μετρώντας πύργους της ΔΕΗ χιλιόμετρα σαράβαλα
το νόημα του ταξιδιού σιγά σιγά κατάλαβα
Ο τόπος κοίταζε αλλού σαν να ζητούσε έλεος
σκύβαν τους ώμους τα βουνά και φύραινε το πέλαγος
μετρώντας πύργους της ΔΕΗ χιλιόμετρα σαράβαλα
στην πολιτεία έθαψα όσους νεκρούς κουβάλαγα.
Η κάθοδος του ενός
Στίχοι:
Μιχάλης Γκανάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου