{Πορφύρες χρώματα}

Πορφύρες χρώματα γέμισε ο ουρανός,
ζεστό φως δειλινού, καλοκαιριού επιθυμίες.
Πίσω από τα απόκρημνα βράχια,
το ηλιοβασίλεμα επιστρέφει και
κλαίνε οι γλάροι και οι πεταλίδες.
Από το παράθυρο το κοιτάζω κι από
ντροπή κατεβάζω το βλέμμα.
Περίφημη ομορφιά που και το χάδι
ακόμα του πλανεμένου Μάη, τη φθείρει...
Τίποτα δεν τολμά να την αγγίξει.
Μόνο η πλανεύτρα θάλασσα, που
κάθε μέρα, την ίδια ώρα, ξελογιάζει
το μεθυσμένο ήλιο και λιώνει στην
αγκαλιά της.
Χαρίζοντας μας τα πορφυρά χρώματα
της αστείρευτης ομορφιάς του....

Kλειώ Κουτσογιωργάκη