{Χαμήλωσε}

Η σοφία συχνά είναι πιο κοντά όταν σκύβουμε

παρά όταν πετάμε ψηλά στον ουρανό.

William Wordsworth

{Βιολετί καρδιοχτύπι}

" Το σιγαλό, βιολετί καρδιοχτύπι του ηλιοβασιλέματος, πριν ανάψουν ακόμη
τα φανάρια του δρόμου,γίνεται μια άξαφνη ζέστα....."

Γιάννης Ρίτσος

{Η αρχιτεκτονική του θανάτου}

Ύστερα οι τουρίστες φωτογράφισαν τα ερείπια
κι ο ξεναγός τους μίλησε
για την σημαντικότητα του χώρου
και την φθοροποιό του χρόνου δύναμη.
Εγώ σκεφτόμουνα
την αρχιτεκτονική του θανάτου.

Αργύρης Χρόνης : " ΣΧΗΜΑΤΑ ΑΠΟΥΣΙΑΣ "
ΕΚΔ. ΑΡΙΩΝ τον Φλεβάρη του1973..

{Κρύβω μέσα μου ένα παιδί}

Κρύβω μέσα μου ένα παιδί
που δεν δέχεται
πως μπορώ να γελάω
όταν την ίδια στιγμή κάποιος κλαίει

κρύβω μέσα μου ένα παιδί απαρηγόρητο
που θα' θελε να φτιάξει τη ζωή του,
στα μέτρα της καρδιάς του.

Τόλης Νικηφόρου

{Βαθειά γαληνεμένα}

Πήραμε μια βαρκούλα, βαρκούλα με πανί,
βγάλαμε το πανάκι και πιάσαμε το κουπί,
ένα για τον καθένα, δύο κι όλοι μαζί,
τρία για την βαρκούλα και πάλι από την αρχή.

Όλα ωραία, βαθειά γαληνεμένα,
ένα για τον καθένα και πάλι από την αρχή,
μέσα στο φως του δικαίου απλωμένα,
ένα για τον καθένα και πάλι από την αρχή.

Ταξιδιώτης του παντός μ' ένα μεθυσμένο πιάνο,
μια κιθάρα κι από πάνω τη γνώμη του καθενός.
ταξιδιώτης του παντός, είμαι κύμβαλο αλλαλάζον
έτσι καθώς διασκεδάζω στο θάνατό μου εμπρός.

Δήμος Μούτσης

{ Fall flowers}

Mια τριλογία η Ζωή...
«Γέννηση Δημιουργία Θάνατος.»
Άνθισμα και μαρασμός
Λουλούδι μοιάζει η Ζωή...
Μα για να μείνει αμάραντο ανθισμένο
μοσχομύριστο
νερό χρειάζεται δακρύων με λίπασμα Αγάπης...

Ρένα Τζωράκη

Σαν μια κούκλα...

Τώρα πια κι εγώ έβαλα μυαλό
δεν σκορπώ την αγάπη μου,
δεν με ξεγελά μια γλυκιά ματιά
τώρα κρύβω το δάκρυ μου.

Νότης Κύτταρης

{Πορφύρες χρώματα}

Πορφύρες χρώματα γέμισε ο ουρανός,
ζεστό φως δειλινού, καλοκαιριού επιθυμίες.
Πίσω από τα απόκρημνα βράχια,
το ηλιοβασίλεμα επιστρέφει και
κλαίνε οι γλάροι και οι πεταλίδες.
Από το παράθυρο το κοιτάζω κι από
ντροπή κατεβάζω το βλέμμα.
Περίφημη ομορφιά που και το χάδι
ακόμα του πλανεμένου Μάη, τη φθείρει...
Τίποτα δεν τολμά να την αγγίξει.
Μόνο η πλανεύτρα θάλασσα, που
κάθε μέρα, την ίδια ώρα, ξελογιάζει
το μεθυσμένο ήλιο και λιώνει στην
αγκαλιά της.
Χαρίζοντας μας τα πορφυρά χρώματα
της αστείρευτης ομορφιάς του....

Kλειώ Κουτσογιωργάκη

{ Nature's hope }

Η μέρα που ο Θεός δημιούργησε την ελπίδα ήταν πιθανότατα η ίδια μέρα που δημιούργησε την Άνοιξη.

Bernard Williams