{Θάλασσα και αναμνήσεις}

 

 Μοναχικές περιπλανήσεις, κρυφομιλήματα,
μπουκάλια που ρίχνω στην θάλασσα μ΄ αναμνήσεις.
Είναι και θέλει δύναμη και στο δικό μας χέρι
κάθε χειμώνας μέσα μας να γίνει καλοκαίρι.

Ανώνυμο

 

 

 

{Λάθος δρόμους πήρες}

…για άλλο δρόμο έψαχνες, για άλλο νόημα, λάθος κουδούνια, λάθος πόρτες χτύπησες, λάθος δρόμους πήρες, λάθος ανθρώπους αγάπησες, σε λάθος κρεβάτια κοιμήθηκες, σε λάθος σπίτια έζησες. Γιατί τέτοια περιφρόνηση σε αυτό που ονειρεύτηκες, σε αυτό που σχεδίασες;


Απόσπασμα από το βιβλίο «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά»

 

 

 

{Let my prayer arise}

 

 Τίποτε άλλο δεν αισθάνομαι τόσο κοντά μου και ταυτόχρονα τόσο μακριά μου όσο τον Θεό.
Κανείς άλλος δεν είναι τόσο παρόν και τόσο απών στην ζωή μου.


Νικήτας Καυκιός- Ψυχολόγος

 

 

{Ένας μανδύας από χιόνι}

 Όλα κρυστάλλινα λαμποκοπούν
Όλα περίτρομα φτερουγίζουν
Κι απομένει πάνω στους ώμους μας
Ένας μανδύας από χιόνι
Κι απομένει πάνω στα χείλη μας
Μια λάμψη φιλντισένια.


Τάκης Βαρβιτσιώτης, «Ο χειμώνας περίλαμπρος»
(απόσπασμα)

 

 

{Δέντρο της τύχης}

 

  Δε διαλέγει τόπο
Σηκώνει στην τύχη κορμό
κλώνους, φύλλα, δύσκολο καρπό
Της σιωπής και της σκόνης
των άνυδρων εποχών
των ανέμων που δοκιμάζουν την αντοχή του
Δειλό και γενναίο
με σημάδια από μάχες στις πλάτες
πάντοτ' εκεί
Αφύλαχτο σ' αυτόν που θα 'ρθει
στον ίσκιο να σταθεί ή να το ρίξει
Κι αν βρουν οι ρίζες πέτρα, δεν πενθεί
Με δίχως φύλλα επιμένει
να 'ρθουν πουλιά στ' άλκιμα κλαδιά
να τ' αντικαταστήσουν.

Πάνος Κυπαρίσσης
Δέντρο της τύχης

 

 

{Η στιγμή των γλάρων}

 Μια όμορφη μελωδία πλανάται στην ατμόσφαιρα, οι γλάροι αποχαιρετούν τη μέρα που έφυγε και η νύχτα δε βιάζεται να κατέβει, τους αφήνει να χαρούν τον ερωτά τους. Η ψυχή γαληνεύει, όλα γύρω σιωπούν και η στιγμή χαράσσεται στη μνήμη.


Τζένη Καναβάρου