{Φαγωμένα οράματα}

Στις ακτές κομμάτια παντού σκορπισμένα
από φαγωμένα οράματα
- σα να πέρασαν από μέσα τους γύπες
και στα ρηχά σκαριά ερειπωμένα
που τα γεμίζει η σελήνη φαντάσματα
για να τρομάζουν τη νύχτα τις λύπες.


Γιώργος Ποταμίτης

{Να 'μαν πουλί}

Πάντα στάθηκα αλληλέγγυος των πουλιών
γι αυτό κι εκείνα
πάντα μου άφηναν μια θέση κενή
στο πλάι τους να πετάξω.


Γιώργος Ποταμίτης

{Ανθοφορία η αφανής}

Χαίρε η ανθοφορία η αφανής και ασήμαντη ...
Χαίρε η ανθοφορία η φανέρωση του ζωντανού Θεού η πολύτιμη ...


Νικήτας Καυκιός

{Οἱ βασανισμένες σημαῖες τῆς ζωῆς}

Τὰ ροῦχα τ’ ἁπλωμένα στὸ σύρμα , εἶναι οἱ βασανισμένες σημαῖες τῆς ζωῆς. Ὅταν ἔχῃ λιακάδα , λάμπουν τὰ χρώματα νωπά, καὶ τὰ τίμια μπαλώματα , στοὺς ἀγκῶνες καὶ στὰ γόνατα, στὶς φανέλλες, στὰ σώβρακα, σὰ φρεσκοβαμμένοι φεγγίτες!
Ἄν κοιτάξῃς μέσα , ὅλα συγυρισμένα καὶ παστρικά , καρτερικά καὶ δυνατά – ἡ γειτονιά μας ταξιδεύει , μὲ τ’ ἁπλωμένα της ροῦχα στὴ λιακάδα , σὰ σημαιοστόλιστο καράβι τὸ Δεκαπενταύγουστο γιὰ τὴν Τῆνο!


ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

{Reflection}

Κι όταν πια δεν θα βρίσκω καθαρά λόγια γι αυτό που θέλω να πω,
θα γυαλίζω αντικατοπτρισμούς του ουρανού στα λασπόνερα.


Γιώργος Ποταμίτης

"Κάπου ν' ακουμπήσω"

Αγάπησα κι όλα γίναν φώς,
ανάβει η νύχτα κι αρπάζει ο ουρανός,
κι όλα είν΄αλλιως, κι όλα είναι φως.

Μου 'δωσες άλλη μια ζωή να ζήσω
και το κεφάλι σ ΄εναν ώμο ν' ακουμπήσω,
να ξορκίσω κάθε κακό,

Μου 'δωσες άλλη μια ζωή να ζήσω,
να 'χω και πάλι μια 'γκαλιά να κατοικήσω,
ν αναστήσω ότι αγαπώ.

Αγάπησα κι άνοιξα φτερά,
πετάει η ψυχή μου μ' αγγέλους ψηλά
κι έχω φτερά κι έχω χαρά.



Τραγούδι τίτλων στο σήριαλ "Θεσσαλονίκη- Αθήνα"