{Birds on The Wires}

"Είδα την εικόνα των πουλιών σε μια εφημερίδα και αποφάσισα να δημιουργήσω ένα τραγούδι, χρησιμοποιώντας για νότες, την ακριβή τοποθεσία των πτηνών πάνω στο σύρμα. Ήξερα ότι δεν ήταν η πιο πρωτότυπη ιδέα του κόσμου. Απλώς, ήμουν περίεργος να ακούσω τί μελωδία θα δημιουργούσαν τα πουλιά".



  Jarbas Agnelli

{Φυλλοβόλα οράματα}

Στα φυλλοβόλα οράματα
πάντα διορθώνει η βροχή
κάθε ανορθόγραφο θρόισμα
καθώς τους πέφτουν τα φύλλα.


Γιώργος Ποταμίτης

 

Για κοίτα φίλε μου!!

Για κοίτα, φίλε μου, πώς γυρίζει ο τροχός. Δεν χάθηκε ο ήλιος..
στο σκούρο σύννεφο κρύφτηκε..
περίμενε λίγο..όλα θα αλλάξουν...!!!


Αλκυόνη Παπαδάκη

Έχε το νου σου....

.....μην και χαθεί το δοχείο της φαντασίας σου...


Οδυσσέας Ελύτης

{Eyes Wide Shut}

Είναι τα βλέφαρα μου διάφανες αυλαίες.
Όταν τ' ανοίγω βλέπω εμπρός μου ότι κι αν τύχει...
Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό τι ποθώ.


Εμπειρίκος

{Τα γεφύρια χορταριάζουν}

Μιλώ με τα ψηλά τ' απάτητα βουνά
και τους μιλώ για σένα
πως έχεις ομορφιά και φρύδια τοξωτά
σαν πέτρινα γεφύρια

Και μ' απάντησαν:
Τα γεφύρια χορταριάζουν.
άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς..


Θανάσης Παπακωνσταντίνου

{Αρμυρή σιωπή}

Αρμυρή το πρωί η σιωπή μας
λες και ξαπλώνει τη νύχτα μαζί μας μια θάλασσα
που μας θαρρεί ναυαγούς
και όλο φιλιά της ζωής μας δίνει στο στόμα.


Γιώργος Ποταμίτης

{Σαν το κύμα}

"Είμαστε ένα κύμα που κυλάει και προσαρμόζεται στο σχήμα που θα συναντήσει."


Έρμαν Έσσε (λογοτέχνης Γερμανός)

{A season is dying}

Τί γυρεύει το κορίτσι στο σκοτάδι της καρέκλας;
Γρήγορα καθώς νυχτώνει το φθινόπωρο
γδύνεται με σύννεφα μπροστά στα μάτια,
με τη βροχή μες στο κεφάλι, με τη βελόνα στην καρδιά,
βγάζει τις κάλτσες, βγάζει τα λουλούδια, πετάει το φωτοστέφανο,
έξω τα φύλλα του καιρού βάφονται μες στο αίμα.


ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ: «Φθινόπωρο»

{Πες κάτι, οτιδήποτε}

Υπάρχουν τόσες λέξεις που ονειρεύονται
μια σύντομη, άδετη, ζωή με τη φωνή σου.
Μίλα.
Έχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας.
Εκεί που τελειώνουμε εμείς
Αρχίζει η θάλασσα.
Πες κάτι.
Πες «κύμα», που δεν στέκεται.
Πες «βάρκα», που βουλιάζει
αν την παραφορτώσεις με προθέσεις.
Πες «στιγμή»,
που φωνάζει βοήθεια ότι πνίγεται,
μην τη σώζεις,
πες,
«δεν άκουσα».
Μίλα.

Έτσι, ίσα - ίσα
να βάλω έναν τίτλο
σ αυτή τη βόλτα την παραθαλάσσια.


Η περιφραστική πέτρα - Κική Δημουλά , Άνεμος