{Tο δωμάτιο}

«Να διασχίζεις το δωμάτιο,

να ξεπερνάς τη δυσκολία της κουρτίνας

και, φτάνοντας,

να επιμένεις στο παράθυρο –

αν το ανοίξεις

όλα γίνονται εύκολα.»

Χρίστος Λάσκαρης, «Να διασχίζεις το δωμάτιο»

{Τα μαύρα στάχυα}

Ποιος τόλμησε να δει κατάματα
τα μαύρα στάχυα
δίχως να κλάψει
πάνω στην πείνα ενός λαού.
Έτσι τα τυλίξαμε γύρω από το λαιμό μας
για να πνίξουμε τον πόνο της ανθρωπιάς
και να κοιτάξουμε ξανά τους κάμπους.

Νίκος Λυγερός

{ Bella's Lullaby }

Μικρή και αθώα μου Χιονάτη

σου είπαν το δηλητήριο πως θα βρεις σε ένα μήλο

πως θα 'πεφτες λέει σε ύπνο βαθύ

σε λήθαργο γλυκό.

Θα 'ρχόταν έλεγαν μετά ένας ιππότης

ζωή θα έδινε ξανά με το φιλί του

και συ τους πίστεψες...

Μικρή και αθώα μου Χιονάτη

μη ψάχνεις πια δηλητηριασμένα μήλα

μάταια μην αναζητάς γλυκόπιοτα φαρμάκια.

Το μόνο δηλητήριο η γλώσσα των ανθρώπων.

Το νου σου να 'χεις,

να την αποφεύγεις.

Μακριά... πολύ μακριά να τρέχεις.

Τ' αυτιά να κλείνεις επιδεικτικά

και πάντα να την αγνοείς.

Μικρή και αθώα μου Χιονάτη

τα δηλητήρια να τα περιφρονείς

μα τους ιππότες της ζωής να αγαπάς.

Ειρήνη  Λαγουβάρδου